خدايا! تو را شكر مي‏كنم كه با فقر آشنايم كردي تا رنج گرسنگان را بفهمم و فشار دروني نيازمندان را درك كنم.

خدايا! تو را شكر مي‏كنم كه مرا با درد آشنا كردي تا درد دردمندان را لمس كنم، و به ارزش كيميايي درد پي ببرم، و «ناخالصي»هاي وجودم را در آتش درد بسوزم، و خواسته‏هاي نفساني خود را زير كوه غم و درد بكوبم، و هنگام راه رفتن بر روي زمين و نفس كشيدن هوا، وجدانم آسوده و خاطرم آرام باشد تا به وجود خود پي ببرم و موجوديت خود را حس كنم.

از اون شخصیت هایی که دلم می خواد برام یک الگو باشه. یک مهندس متعهد از خود گذشته. زهد وقتی ارزش داره که بتونی زاهد نباشی. دکتر همه چیز داشت و همه چیزش را رها کرد و به دنبال آرمانش رفت. کسی که نقش علم را در همه عرصه ها نشان داد. کسی که مبارزه را عاقلانه بلد بود. یک انسان عقل گرا که در مسیر عشق قدم گذاشت.

پ.ن :به  سایت شهید دکتر چمران مراجعه کنید. خیلی مفیده.