معمولش اینه که وقتی هر افطاری را پشت سر می ذاری می گی خدا را شکر این هم گذشت. ولی من بعد هر سحری می گم خدا را شکر این هم گذشت. خلاصه قسمت سخت روزه برای من سحری ه که باید به زور از خواب پاشی. به زور به بدنت حالی کنی که الان وقته خوردن در حد نهاره و مهم نیست 3-4 ساعته چیز خوردی. بعدش هم حالی اش کنی که تموم شد الان باید بخوابی ولی هم بدن بیداره هم مغز (امان از بیداری بی موقع مغز) و فقط صاحب مفلوکش می خواد بخوابه.

اصولاً شله زرد و حلوا برند ماه رمضون هستند. یعنی در مواقع دیگر سال رسمیتی ندارند. دقت کنید هروقت هم که کسی غیر ماه رمضون شله زرد و حلوا تعارف کنه روی فاز آزمایشی و بازی تدارکاتی اش تأکید داره و انتقادها جهت حضور افتخار آمیز در ماه رمضون پذیرفته است.

آش و حلیم خیلی شرف دارند چون در کل سال در اوج هستند و در ماه رمضون هم برند اول.

یادمه قدیم ها که ماه رمضون زمان دانشگاه امون بود برنامه کلاس های ساعت آخر این بود که دانشجوها شروع می کردند به التماس و فحش و تهدید به استاد که ماه رمضونه زودتر تعطیلش کن بریم. البته اونایی که روزه بودند نای داد زدن نداشتند و این مسئولیت بر عهده مجهزین بود. اما الان دولت حتی ساعت کاری را هم کم نکرده. بنده هم قبول دارم. الان افطار یه ساعتی هست که اگر اداره ها را یک ساعت دیرتر هم تعطیل کنند و کارمندها بخوان پیاده برن خونه نه تنها فرصت می کنن یک دوش بگیرند تا حالشون جا بیاد بلکه می رسند یک غذای مناسب هم آماده کنند و تازه باید نیم ساعت بشینن غر بزنند که آقا اگر این 8:30 شبه پس شبش کو!

از خصوصیات مزخرفی که در ایام عید نوروز و جام جهانی و ماه رمضون عیناً مشترکه تحمل یک پکیج کامل تبلیغات بازرگانی است که حتی ترتیب و ساعت و زمان هر کدوم عین 30 روز تکون نمی خوره و البته همه جذابند!

اول ماه رمضون زندگی همه سریال ها گل و بلبله. بعد یک گره می افته که شب قدر می شه تومور مغزی همراه با مراسم شب قدر با صدای ضمیمه محمد اصفهانی و حرکت اسپایدرکم دوربین و آخرش هم همه مریض ها خوب می شن و آدم بد ها مهربون و فقیر ها می فهمند پول چیز بدیه و صفای فقر و عشق است و همه مجردها ازدواج می کنند. البته چون الان تعطیلات عید فطر بیشتر شده نویسنده ها وقت دارند ریشه ای تر کار کنند.

ماه رمضون آنتن برای علمایی هست که در طول سال نشون دادند خوب و حرف گوش کن و دلسوز بودند و دلواپس. ولی یکی هم بینشون هست که هر روز عادی هم می آد. نه عالم ه نه هیچی. فقط عمامه داره. به زور جلوه های ویژه بک گراند می خوان جذابش کنند ولی حرفاش مرغ پخته را تو دیگ نمی خندونه بلکه به زار زار می اندازه. الهی از نعمت دیدنش در تلویزیون محروم بشیم. اسمش را هم تا حالا رویم نشده از کسی بپرسه. می ترسم بگن واسه چی این اطلاعات به درد نخور را می خواد تو مغزش فرو کنه.

در ماه رمضون مدعیان و حامیان آزادی بیان و اندیشه و عقیده که از هر تفکر الهی و کافر و
گبری دفاع می کنند گیر می دن به ما  که خاک تو سرت که روزه می گیری ابله چروک می شی از کم آبی. خلاصه اون امر به معروف و نهی از منکر که قدیما بود الان شده دفاع از خود علنی و روحیه به خود در خفا.

آقا هر کی جلو ما خواست چیزی بخوره بخوره. نه به من ربط داره که چرا می خوره نه به اون که من چرا نمی خورم. روزه گیریم. دیکتاتور که نیستیم. قرار باشه عالم و آدم در خدمت نخوردن من باشند که هنر نیست.  راحت باشید و فقط احترام بذارید. چایی هم نخورید جلوم. اون قضیه اش فرق داره.

درسته قراره در ماه رمضون زبان آدم هم از گفتم حرف بد روزه باشه ولی معتقدم که فحش دادن به شهرداری و راننده ها در صورت خاموش بودن کولر مترو و اتوبوس نه تنها حلاله بلکه ثواب هم داره. چطور خواب آدم روزه دار عبادت باشه ولی فریاد مظلومیتش نباشه؟! حالا این که هوا گرم نیست دلیل نمی شه که!

یه عده برای این که در ماه رمضون گناه زبونی غیبت و تهمت و دروغ و توهین هم نکنند سر کار چرت می زنند تا کمتر حرف بزنند. دلیلشون فقط همینه وگرنه تو 16-17 ساعت 2 ساعت خوابیدن بیشتر ضایع کردن خود آدم ه و ارزش و تأثیری در تحمل گشنگی نداره.

برای یک عده برکت کل سال فقط یعنی سی روز ماه رمضون. ماه رمضون هم فقط یعنی سه شب قدر. شب قدر هم فقط یعنی شهادت حضرت علی. برای همین کل ماه رمضون که از دید خدا و قرآن جشنه برای اونا عزاست و سه شب قدر که اگر شهادت حضرت علی نبود عین جشن بود عزای مضاعفه و بدتر که تنها کار مثبتی که بلدند گریه کردنه.

یه عده فقط سی روز سال به این فکر می افتند که به فکر دیگران باشند. آن هم در سه شبش و آن هم در حد یکم غریب نوازی و البته کلی گریه و عزاداری. خدا دل این ها را هم نمی شکونه ولی با آدم شدن یه روز در سال مردم اون هم در این حد دردی از جامعه و خودشون دوا نمی شه که نمی شه.

ماه رمضون بخشی اش روزه شکمه. روزه زبان و عمل هم داریم. روزه داری که هنوز زبونش گناه کنه و از عملش مردم در عذاب باشند فقط یک گشته بدبخته که مازوخیست داره. همین.

خلاصه ماه رمضون اومده و برای هر کس که با هر دیدی هر تصمیمی داره مبارک باشه.

انشالله همه با هر اعتقادی در کنار هم با احترام به عقاید هم زندگی کنیم که همین، عقاید تک تک امون را زیبا تر می کنه.